Εγκαινιάζεται την Τρίτη 16 Απριλίου και στις 18:30 στην οικία Κατακουζηνού,η νέα προσωπική εικαστική πρόταση του ζωγράφου Μιχαήλ Βακαλούλη (Vakas)με τίτλο Ceramics 45. O εικαστικός παρουσιάζει στο Αθηναϊκό κοινό τα συλλεκτικά κεραμικά που δημιούργησε και φιλοτέχνησε με πρίσμα τα τοπόσημα εκθέματα ανά τον κόσμο. Η έκθεση θα είναι η απαρχή μια εικαστικής διαδρομής μεταξύ Ελλάδας και Εξωτερικού.
Η Σοφία Ε. Πελοποννησίου-Βασιλάκου, μουσειολόγος και επιμελήτρια της οικίας Κατακουζηνού, αναφέρει στο καλαίσθητο τεύχος για τα κεραμικά τα εξής:
«Και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χουν από της γης, και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν».
Με χώμα, νερό, φωτιά και αέρα έφτιαξε ο Θεός τον άνθρωπο και οι άνθρωποι με την ίδια τεχνική αιώνες τώρα, φτιάχνουν τα δικά τους δημιουργήματα που μπορεί να μην έχουν πνοή, αλλά ξέρουν πώς να διηγούνται ιστορίες. Άλλωστε, χάρη και στις πήλινες πινακίδες που αντέχουν όσο τίποτα στο χρόνο, σώθηκε η γνώση, τα ήθη και τα έθιμα, διαδόθηκε η αλφάβητος και δημιουργήθηκαν τα βιβλία. Με τον πηλό ο άνθρωπος μπόρεσε να εκφράσει τα συναισθήματά του, να διαδώσει τον πολιτισμό του, να διαφυλάξει τα μυστικά του, να κρατήσει μακριά το «κακό». Για αυτό και η τέχνη της κεραμικής είναι τόσο κοντά στη ψυχή όλων μας, ανακαλεί παιδικές μνήμες, μας είναι οικεία αλλά και θαυμαστή μια που, σχεδόν από το τίποτα, δημιουργεί κανείς ολόκληρους κόσμους. Αυτή την αρχαία τέχνη υπηρετεί και ο Μιχαήλ Βακαλούλης (Vakas) και όπως λέει ο ίδιος χαρακτηριστικά:
«αφορμή και έμπνευση ήταν όλα αυτά τα στοιχεία που ο άνθρωπος έκανε από την απαρχή του ανά τον κόσμο είτε για να τον εξυπηρετήσει είτε ως θρησκευτικά σύμβολα. Η αποδόμηση της ύλης και η επαναδιαπραγμάτευση του σώματος του κάθε συμβόλου ήταν ο πρωταρχικός σκοπός μου σε συνάρτηση με την προσωπική μου εικαστική αναφορά».
Με μεγάλη χαρά το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος Α. & Λ. Κατακουζηνού, και εγώ προσωπικά, φιλοξενούμε τα έργα του στην οικία Κατακουζηνού.
Μια σειρά έργων που εμπνέονται από την σύμβολα της παγκόσμιας τέχνης, από πολιτισμούς, έθιμα, θρησκείες και παραδόσεις θυμίζουν σε όλους μας αυτά που μας ενώνουν, την ανθρώπινη ψυχή και μοίρα που είναι πάντα κοινή για όλους.
Ας τα χαρούμε και ας ταξιδέψουμε μαζί τους στις ιστορίες που μας διηγούνται…
Η οικία στη λεωφόρο Αμαλίας υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα φιλολογικά σαλόνια της γενιάς του 30. Ποιητές, συγγραφείς, καλλιτέχνες, επιστήμονες από όλα τα μέρη του κόσμου, υπήρξαν φίλοι τους και τους επισκέπτονταν συχνά για να απολαύσουν την ατμόσφαιρα, τη θέα και την παρέα όπως ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, ο Γεώργιος Γουναρόπουλος, ο Σπύρος Βασιλείου, η Θάλεια Φλωρά-Καραβία, ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Marc Chagall ο Θεοτοκάς, ο Βενέζης, ο Τερζάκης, ο Albert Camus, ο William Faulkner, ο Tériade, ο Mark Chagall, ο Eugène Ionesco, ο Henri Cartier-Bresson.
|
|
|
